Την πιο χαρακτηριστική έκφραση της πολιτικής του Μεγάλου Αλεξάνδρου για τη γεφύρωση των αντιθέσεων μεταξύ ηπείρων, λαών και φυλών αποτελεί το γεγονός, όταν στην Ώπη, στις όχθες του Τίγρητος, συγκέντρωσε όλους μαζί, Μακεδόνες (Έλληνες) και Πέρσες (Ασιάτες), για να προσφέρουν ενωμένοι θυσίες στους θεούς. Και ανέπεμψε ευχή για «ομόνοια και ειρήνη και κοινωνία μεταξύ όλων των ανθρώπων», μήνυμα ενδεικτικό του οικουμενικού Ελληνισμού:
«Σας εύχομαι, τώρα που τελειώνουν οι πόλεμοι, να ευτυχήσετε με την ειρήνη. Όλοι οι θνητοί από δω και πέρα να ζήσουν σαν ένας λαός, μονοιασμένοι για την κοινή προκοπή. Θεωρήστε την οικουμένη πατρίδα σας, με κοινούς τους νόμους, όπου θα κυβερνούν οι άριστοι, ανεξαρτήτως φυλής. Δεν ξεχωρίζω τους ανθρώπους, όπως κάνουν οι στενοκέφαλοι, σε Έλληνες και βαρβάρους. Δεν με ενδιαφέρει η καταγωγή των πολιτών, ούτε η ράτσα που γεννήθηκαν. Τους καταμερίζω με ένα μόνο κριτήριο, την αρετή. Για μένα κάθε καλός ξένος είναι Έλληνας, και κάθε κακός Έλληνας είναι χειρότερος από βάρβαρος. Αν ποτέ σας παρουσιαστούν διαφορές, δεν θα καταφύγετε ποτέ στα όπλα, παρά θα τις λύνετε ειρηνικά. Στην ανάγκη θα σταθώ εγώ διαιτητής σας. Το θεό δεν πρέπει να τον νομίζετε σαν αυταρχικό κυβερνήτη, αλλά σαν κοινό πατέρα όλων, ώστε η διαγωγή σας να μοιάζει με τη ζωή που κάνουν τα αδέλφια στην οικογένεια. Από μέρους μου, σας θεωρώ όλους ίσους, λευκούς ή μελαμψούς, και θα ήθελα να μην είστε μόνον υπήκοοι της κοινοπολιτείας μου, αλλά μέτοχοι, όλοι συνέταιροι. Όσο περνάει από το χέρι μου, θα προσπαθήσω να συντελεσθούν αυτά που υπόσχομαι. Τον όρκο που δώσαμε με την σπονδή απόψε, κρατήστε τον σαν συμβόλαιο αγάπης».
[Σε μετφρ. Α.Σταυρόπουλου – Μ.Τρεμούλη, «Δικαίωμα ή και να είσαι διαφορετικός; Ορθόδοξη θεολογική προσέγγιση και προοπτική», ΕΕΘΣΠΑ ΜΑ’ (2006) σ.260]
[Θωμά Ιωαννίδη, «Αγία Γραφή και Παγκοσμιοποίηση, Σημεία σύγκλισης και απόκλισης», Εκδόσεις Πουρναρά 2009]
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου